Het concept is interessant: een klassiek geschoolde pianist, een muzikale cabaretier en een veel gevraagde saxofonist. Een groot deel van het album van Bakker, Boddé en Beek klinkt zoals verwacht. Speels, vrolijk en technisch perfect. Vooral de composities van Cor Bakker zijn heerlijk. Niet te nadrukkelijk, perfect om een goed boek bij te lezen of op de achtergrond bij een vermakelijke conversatie. Op een aantal momenten wordt de plaat echter uit balans gebracht. Grootste schuldige is Mike Boddé. Met het grappig bedoelde Busy zit hij volledig naast het gevoel van dit album en ook zijn Sick And Tired Of Jazz is een verkeerde keuze. Dat lied werkte goed in Seks, Drugs en Hoog-Barok, de theatershow die hij maakte met Thomas van Luyn, maar had hier achterwege gelaten kunnen worden. Daar staat tegenover dat Boddé’s zang prachtig is, vooral op het luisterlied Marleen. Het is dan ook een raadsel waarom Cor Bakker het lied En Toen zo nodig moet zingen. Vlak, flauw, ongeïnspireerd. De enige die vrijuit gaat is Tom Beek. Die toetert de misstappen van collega’s Bakker en Boddé bijna weer goed, met zijn twinkelende, vlijende spel. Prima plaat, met een paar zapmomentjes. (HF)