Summary: Marcel Wauters (1921-2005) speelde een belangrijke rol in het literaire experiment dat zich ontwikkelde in en rond het tijdschrift Tijd en Mens. In de bloemlezing Waar is de eerste morgen? (1955) verzamelde Jan Walravens, zelfverklaarde woordvoerder van de Vlaamse Vijftigers, de belangrijkste dichters rond 'Tijd en Mens' en enkele andere periodieken. Volgens Walravens was Wauters daar zonder twijfel één van. Andere generatiegenoten die in de programmatische anthologie aan bod komen, zijn onder anderen Hugo Claus, Ben Cami, Albert Bontridder en Remy C. van de Kerckhove. Zijn literaire debuut maakte Wauters met er is geen begin en geen einde. De bundel is uitgegeven in de bescheiden reeks van het tijdschrift 'Tijd en Mens' en verscheen in 1950. De editie presenteert naast het debuut de poëzie en het proza die Wauters in de jaren vijftig en zestig in apoteek, anker en zon, hipoteek, nota's voor een portret/wit tegenbericht en als de nachtegaal toeslaat heeft gebundeld. In Wauters' oeuvre valt affiniteit op met werk van Louis Paul Boon, Paul van Ostaijen en Gaston Burssens. Verder zijn raakvlakken te constateren met andere schrijvers rond 'Tijd en Mens', met name Ben Cami en Maurice D'Haese.