Wat betreft beroemde broedertwisten mogen Chris en Rich Robinson zo aansluiten bij andere getroebleerde broertjes als de Gallaghers ( Oasis ) en de Davissen ( The Kinks ). De Robinsons maakten jarenlang furore in The Black Crowes , maar na ruzies over van alles en nog wat (vooral geld) besloot Chris (zanger, en de oudste van de twee) in 2011 verder te gaan met een nieuwe groep die hij – oh ironie – The Chris Robinson Brotherhood noemde. In vergelijking met The Black Crowes is de CRB meer een jamband in de beste Amerikaanse traditie. Verwacht geen afgeronde puntige rocksongs als Remedy of Hard To Handle. De vier mannen van de Brotherhood nemen lekker de tijd voor hun uitgesponnen jams, die soms opvallend soulvol klinken. Zo knipoogt het openingsnummer naar Al Green en Sly Stone . Gelukkig is er niets veranderd aan die heerlijk doorleefde bluesstem van Chris Robinson. Het maakt ook deze CRB-plaat weer uitermate genietbaar, al kon het best iets meer venijn gebruiken. Het venijn dat die oude Black Crowes-platen zo goed maakte. (PdK)