In 2014 debuteerde de Australiër Nick Murphy als Chet Faker met een gelaagde mix van elektronica en singer-songwritermateriaal. Hij schudde zijn grappige artiestennaam van zich af en ging verder onder zijn eigen naam. Hij leek daarmee ook een serieuzere aanpak te gaan hanteren, zo blijkt uit Run Fast Sleep Naked. De gitaren voeren ditmaal de boventoon, in broeierige composities waarbij Murphy hier en daar onverwacht uit de hoek komt door schetterende trompetten (opener Hear It Now) of een rigoreuze tempowisseling (Some People) in het geheel te gooien. Een nummer als Sanity is zo catchy als wat, maar slechts een kleine uitspatting op een verder vrij bekoeld album. In dit nummer bevraagt hij zijn eigen mentale toestand. Murphy is op dit album namelijk op zoek naar zichzelf. Je hoort het terug in de licht sputterende muziek, waar Murphy slechts sporadisch zichzelf durft te laten gaan. Die aarzeling en terughoudendheid vlakt het geheel soms ook wat af. (JvQ)