In 2015 begint Max Richter aan de score voor een balletvoorstelling van het Nederlands Dans Theater. Dat jaar zinkt ook een boot met vluchtelingen voor de kust van Libië, waarbij ruim 800 mensen om het leven komen. Het grijpt Richter zo aan, dat hij het thema vluchten in zijn score verwerkt en het omdoopt tot Exiles. Een deel van die composities is opnieuw terecht gekomen op dit album, waarvoor Richter in 2019 in Estland een deel opnieuw liet inspelen. Dit deed hij met verschillende muzikanten uit heel Europa en het orkest Baltic Sea Philharmonic. Zijn muziek moest een soort gedeelde ruimte worden, ongeacht waar de luisteraar vandaan komt. Ook probeert hij met zijn composities zowel vrijheid als onderdrukking naast elkaar te laten bestaan, in beklemmende en meeslepende stukken muziek die direct onder je huid kruipen. (JvQ)