Haar debuutalbum Mare Undarum (2020) was een ode aan de maan. Opvolger Potomitan brengt de Franse jazzbassist en zangeres terug naar het bovenwindse eiland Martinique waar haar wortels liggen. Alleen afro-Afrikaanse percussie begeleidt haar diepe basspel, aangevuld met saxofoon, trompet, cello en viool. Dat geeft een kaal en donker, maar ook lyrisch muziekpalet van afro-Caribische folklore, bop en grillige klassieke klanken. Saint-Aimé zingt, spreekt en scat in het Frans en andere, moeilijker te identificeren talen. Soms lijkt zij wel, vanuit een trance in tongen te zingen of te scatten. Potomitan biedt opzwepende rituele muziek, vol voodoo, maar ook met een zekere breekbaarheid die het tot een persoonlijk album maakt van deze unieke artiest die een eigen invulling weet te geven aan jazz. (MR)