Met een achttal nummers van rond de 5 minuten beweegt The Pineapple Thief zich bijna op het terrein van reguliere rockplaten. Hoewel de nummers voor een progrockband wat aan de bondige kant zijn, verloochenen ze hun achtergrond allerminst. De band van Bruce Soord heeft op deze plaat een duidelijk thema gekozen: de wereld die zij nalaten aan hun kinderen en kleinkinderen. Dat had kunnen leiden tot één grote klaagzang, maar Soord pakt het op een elegante en kalme manier aan. Dat wil niet zeggen dat de boodschap niet knaagt. In Rubicon gebruikt hij de rivier die Julius Caesar met zijn leger overstak als een prachtige metafoor voor het 'point of no return’ dat wij nu beleven. The Pineapple Thief speelt en zingt het hele album op kalme, beheerste wijze. Het klinkt uitermate comfortabel, om deze topmuzikanten dit melodisch sterke repertoire op nog niet eens de helft van hun kunnen te horen spelen. (JV)