Zoekresultaten
Resultaat 21 - 40 (van 150)
Neil Young Noise & flowers
Met het regelmatig verschijnen van oude archiefopnames van Neil Young, wordt bijna vergeten dat deze Canadese bard vandaag de dag nog steeds even bezield op het podium staat. Zoals in 2019 tijdens een Europees tournee dat in het teken stond van het overlijden van Youngs manager en goede vriend Elliot Roberts. Op Noise & Flowers is te horen dat Young iets van hart moest en hij daar met iedere gezongen strofe en iedere getergde gitaarnoot expressie aan wilde geven. Dat geeft nieuwe magie aan beproefde...
2022
Album
Neil Young Time fades away
Time Fades Away werd eerder door fans omarmd dan door Neil Young zelf. De Canadees was allesbehalve te spreken over de kwaliteit van de tournee, begin 1973, die volgde op zijn alom bejubelde album Harvest. Alcoholmisbruik, technische problemen en gemengde reacties lieten bij de muzikant vooral een bittere smaak na. Daarom wilde hij aanvankelijk ook niets weten van het uitbrengen van opnames van de tour. Via bootlegs, LP’s en box-sets heeft de plaat nu dan eindelijk de weg gevonden naar een zelfstandige...
2022
Album
Neil Young Harvest
50th anniversary deluxe edition; + deluxe edition/extra tracks
Harvest is het vierde album dat de 26-jarige Canadees Neil Young in 1972 uitbracht. Na enkele soloplaten en een lange tournee met Crosby, Stills, Nash & Young scheidde Young van zijn vrouw en kocht hij een landgoed dat hij Broken Arrow Ranch noemde. Op deze idyllische plek op het Californische platteland kwam Harvest tot stand. In zijn 50-jarig bestaan is het Youngs bekendste en succesvolste plaat gebleken. De editie die uitkomt ter ere van dit jubileum, is voorzien van een live-cd, een dvd en een...
2022
Album
Neil Young Way down in the Rust Bucket
Neil Young begon de jaren 90 onstuimig met het veelgeprezen Ragged Glory . Een album vol ongedwongen schurende garagerock (ook de opkomende grunge-scene liep ermee weg) vol lange gitaarsolo’s van Young zelf en met achter zich zijn geliefde band Crazy Horse. Het gezelschap ging vervolgens op tournee, wat het live-dubbelalbum Weld (1991) opleverde. Way Down In The Rust Bucket bevat de opnames van een try-out optreden voorafgaand aan de Weld-tournee in een klein theater in Santa Cruz. Het biedt veel...
2021
Album
Neil Young Le noise
Sinds zijn debuut in 1968 maakte Neil Young al meer dan dertig albums, waarvan de meeste zijn te verdelen in de categorieën ‘solo en akoestisch’ of ‘met Crazy Horse en elektrisch’. Strikt genomen kan Le Noise niet onder deze noemers geschaard worden en is het eerder een voortzetting van een andere constante factor in de discografie van de Canadees: het op het verkeerde been zetten van luisteraars. Met producer Daniel Lanois (de slechte woordspeling in de titel verwijst naar hem) achter de knoppen...
2010
Album
Neil Young Carnegie Hall 1970
Hoeveel versies heeft een gemiddelde Neil Young-fan nodig van klassiekers als Old Man, Ohio of Down By The River? Nooit genoeg, als het aan de Canadees-Amerikaanse bard zelf ligt. Carnegie Hall 1970 bevat, na Young Shakespeare (2021), opnieuw live-opnames uit de vroege jaren 70. Ditmaal was Young neergestreken in een uitverkochte Carnegie Hall in New York. After The Gold Rush was net verschenen. Met gitaar, piano, mondharmonica en zijn droefgeestige zang brengt hij de zaal in muisstille vervoering...
2021
Album
Neil Young Storytone
Een paar maanden na de elementaire plaat A Letter Home (mei 2014) pakt Neil Young groots uit. Storytone is voornamelijk gevuld met bluesnummers waarop de Canadese rocker wordt ondersteund door een 92-koppige big band. Naast een paar emotionele ballades laat ome Neil zijn luisteraars eens lekker swingen. Het is na synthpop ( Trans , 1982), oubollige rock-‘n-roll ( Everybody’s Rockin' , 1983) en maffe electro ( Le Noise , 2010) het zoveelste vreemde uitstapje in zijn lange loopbaan. Aan de andere kant...
2014
Album
Neil Young Toast
Maakt het nog iets uit wanneer Neil Young wat opnam en wanneer dit werd uitgebracht? De Canadees klinkt al decennialang als zijn onovertroffen zelf. Tenminste, als hij zich niet tot groot ongenoegen van zijn platenmaatschappij en fans waagt aan uitstapjes zoals zijn rockabilly-album Everybody’s Rockin’ (1983) of zijn rhythm & bluesalbum Are You Passionate? (2002) met Booker T. & the M.G.'s . Een deel van de nummers voor dat laatste album had hij reeds in 2000 opgenomen met zijn vaste band Crazy Horse....
2022
Album
Neil Young Everybody knows this is nowhere
Neil Youngs tweede album Everybody Knows This Is Nowhere (1969) leverde hem enkele van zijn grootste hits op en zette hem stevig op de kaart als een eersteklas soloartiest. Het was zijn eerste album met Crazy Horse, en nog steeds is het een van de beste platen van die groep. Zoals ook in Youngs latere werk is het gevoel van wanhoop het gehele album door aanwezig. Opvallend genoeg is het - ondanks een overheersend gevoel van angst en melancholie - één van Young’s meest gewaardeerde albums geworden....
1990
Album
Neil Young After the gold rush
Op After The Goldrush (1970) vermengt Neil Young de hardrock van Everybody Knows This Is Nowhere met de meer op folk en country gerichte aanpak die Young beoefende met Crosby, Stills And Nash. Het resultaat is een van zijn meest eclectische en bevredigende platen. Akoestische en kwetsbare nummers gaan samen met het stevige elektrische werk dat Young laat horen met zijn band Crazy Horse. De veelzijdigheid van stijlen wordt het gehele album volgehouden, met als hoogtepunten het magnifieke titelnummer...
1987
Album
Neil Young Greendale
Neil Young wordt vaak aangehaald om de stelling te verdedigen dat ook oude rockers nog muziek van betekenis kunnen maken. Maar zelfs de oude dinosaurus wist sinds de jaren negentig niet meer te overtuigen met zijn werk, met als voorlopig dieptepunt het gezapige Are You Passionate? uit 2002. De opvolger Greendale ademt in ieder geval een gezonde ambitie uit. De plaat is geconstrueerd als een conceptalbum over het denkbeeldige plaatsje Greendale. In het boekje geeft Young een hele hoop triviale achtergrondinformatie...
2003
Album
Neil Young Peace trail
In tegenstelling tot veel van zijn tijdgenoten uit de jaren 60/70, lijkt Neil Young nog steeds gedreven te worden door boosheid en verontwaardiging. Dit uit zich in een grote drang tot het maken van protestplaten. De een na de ander. Jammer dat hij steeds lakser lijkt te worden in het uitwerken en opnemen van zijn protestsongs. Zo zit in het titelnummer de allure van een klassieke Neil Young-song, zoals op Harvest of After The Gold Rush . Maar dit blijft voornamelijk verborgen achter een slordig...
2016
Album