Zoekresultaten
Resultaat 21 - 40 (van 284)
Popes, The Outlaw heaven
Tot twee keer toe werd Shane MacGowan ontslagen uit een band die hij zelf had opgericht. Eerst gebeurde dat in The Pogues en later bij The Popes. Dat had alles te maken met MacGowans voorliefde voor alcohol, die hij naar eigen zeggen al sinds zijn vierde levensjaar koestert. The Popes, aanvankelijk zijn begeleidingsband, draaien nu al een tijd prima door zonder de zanger. Echte ruzie is er nooit geweest en daarom zingt Shane op drie nummers van dit album mee. Het is het eerste album in zeven jaar...
2009
Album
Boban Markovic Devla
Blown away to dancefloor heaven
Het familiebedrijf van vader en zoon Marković spinde garen bij de recente interesse in zigeunermuziek van de Balkan. Meer dan tweehonderd optredens in het jaar zijn gewoon voor dit orkest dat nog altijd tot de beste in zijn soort behoort. Zoals gebruikelijk horen we weer veel wild tetterende trompetten waarop het ouderwets goed zuipen en hossen is. Wat opvalt is, dat het orkest op zijn best is wanneer ze wat gas terugnemen, zoals in het Turks gekruide Kazi Baba. De groep is in de eerste drie nummers...
2009
Album
Ojos de Brujo Aocaná
limited edition
‘Aocaná garlochi!’ Dat is het motto van dit nieuwe album van Ojos De Brujo. Het is een uitdrukking in het Colo, de taal van de Spaanse zigeuners, en betekent zoveel als ‘en nu met het hart!’. Alsof Ojos De Brujo de zaken op haar vorige albums zo verstandelijk aanpakte… Het geluid van de groep kenmerkte zich van meet af aan al door een organische mengeling van flamenco, rumba, hiphop en soul. Bovendien bewees Ojos De Brujo tekstueel ook het hart op de juiste plaats te hebben. Ondanks zware thema’s...
2009
Album
Diego el Cigala Dos lágrimas
De wereldberoemde schrijver Gabriel Garcia Márquez belde naar de studio, om te vragen of de opnames een beetje opschoten. Het zegt iets over de status van flamencozanger Diego El Cigala. Het album Lágrimas Negras dat hij in 2003 uitbracht met Bebo Valdes leverde hem veel fans op. En niet alleen beroemde fans. Doodgewone Cubanen lagen op de stoep van het Karl Marx Theater, hopend op een kaartje voor zijn concert, waar ze grif twee maandsalarissen voor betaalden. Met Dos Lágrimas (Twee Tranen) levert...
2009
Album
Chucho Valdés El último trago
Het leek producer Javier Limón wel een leuk idee: zijn favoriete zangeres (Buika) samen brengen met zijn jeugdheld, latinjazz-veteraan Chucho Valdes. En dus werd Buika naar Cuba gehaald. Dat Buika wel iets kan, bewees ze op haar eigen albums waar ze zich concentreerde op het zingen van flamenco. Wellicht is het door haar afwijkende afkomst (haar ouders komen uit het Afrikaanse land Equatoriaal Guinea), dat ze een bijzondere verdieping in geijkt repertoire wist te leggen. Haar lichtelijk hese stem...
2009
Album
Amsterdam Klezmer Band Zaraza
De populariteit van de Amsterdam Klezmer Band blijft al lang niet meer beperkt binnen de stadsgrenzen van Mokum. Een fraaie illustratie van hun succes is te vinden op de hoes die werd getekend door de bekende Franse striptekenaar (en AKB-fan) Joann Sfar. Binnen de klezmer zijn twee stijlen te onderscheiden: de traditionalisten die het dichtst bij de muziek willen blijven zoals die gespeeld werd in de ‘sjtetls’, de Joodse dorpen in het Oost-Europa van voor de oorlog. De tweede categorie mengt de instrumentatie...
2009
Album
Faren Khan Oriental klezmer connection
Le 30e jour
Naar eigen zeggen heeft Faren Khan zich vernoemd naar een legendarische Roemeense bandiet. Die Faren Khan neemt zijn vak bijzonder serieus, want zelfs op het internet (waar iedereen toch is te vinden!) laat hij geen enkel spoor na. Zijn bestaan lijkt dus vooral een mooi verhaal uit de mouw van dit Franse klezmerkwartet. Deze Faren Khan is wel op het internet vertegenwoordigd, onder met een indrukwekkend lange lijst aan aanstaande optredens. Ze noemen hun eigen muziek ‘Oriental klezmer’ en dat is...
2009
Album
Oi Va Voi Travelling the face of the globe
Laughter Through Tears , het indrukwekkende debuutalbum van Oi Va Voi, wist onvermoede bruggen te slaan tussen klezmer, triphop en popmelodieën. Hun titelloze tweede album bleek, ondanks een aantal fraaie nummers, toch niet de gedroomde opvolger, want met Travelling The Face Of The Globe keert de groep terug naar het geluid van hun debuut. Een herhalingsoefening wordt het gelukkig niet. Als Oi Va Voi één stijlkenmerk heeft dan is het wel dat ze een organisch geluid weet te scheppen uit vertrouwde...
2009
Album
2009