Zoekresultaten
Resultaat 101 - 120 (van 223)
Max Bruch String quartets 1 & 2
Soms is succes het ergste wat iemand kan overkomen. Een goed voorbeeld is Max Bruch, wiens "Vioolconcert op.26" zo populair is geworden, dat het al zijn andere werken ten onrechte in de schaduw heeft gezet. Toch liet Bruch bij zijn dood in 1920 een omvangrijke werkenlijst na, met ondermeer drie symfonieën, twee vioolconcerten, een aantal oratoria en theaterwerken en een serie kamermuziekwerken. Van Brahms wordt beweerd dat hij, nadat hij het beroemde vioolconcert had beluisterd, de sarcastische opmerking...
1998
Album
Max Bruch Streichquartett Nr. 2 E-Dur Op. 10
für 2 Violinen, Viola und Violoncello
Non-fictie
Broekmans & Van Poppel, Amsterdam | 1998
Bladmuziek
Max Bruch Trio's
for oboe, violoncello (viola) and piano; opus 83 no. 6 en opus 83 no.8
Non-fictie
Eelco van Nispen tot Pannerden, Berg en Dal | 1999
Bladmuziek
Max Bruch Symphony no.1
Van Max Bruch (1838-1920) is bekend dat hij violisten die bij hem langs kwamen om zijn "Vioolconcert nr.1" voor te spelen, woedend het huis uit joeg, waarbij hij ze naschreeuwde dat hij veel meer had geschreven dan dat ene concert, en dat ze dus eerst maar eens zijn andere muziek moesten spelen. Kortom, het was hem tijdens zijn leven al duidelijk dat het fenomenale succes van zijn eerste concert de verspreiding van zijn andere muziek in de weg stond. Dat was natuurlijk vervelend en frustrerend voor...
2000
Album
Max Bruch Violinkonzerte vol.1
Hij vond dat de viool beter kon zingen dan de piano. En zingen liet hij de viool, zoals in het mooie Adagio van zijn beroemde Eerste Vioolconcert, op.26. Zijn vriendschap met violisten als Joachim en Sarasate zouden hem tot nog een aantal concertante werken inspireren, maar helaas herinnert men zich Max Bruch vooral als de componist van dat ene vioolconcert. Alsof dit ene concert een mooie belofte inhield die de oudere Bruch nooit heeft kunnen waarmaken. Misschien lag het aan zijn overdreven conservatisme....
2001
Album
Max Bruch