Zoekresultaten
Resultaat 1 - 20 (van 87)
Van Morrison Three chords & the truth
De productieve Van Morrison levert met Three Chords & The Truth zijn zesde album in vier jaar tijd af. De titel van het album komt van Harlan Howard s beschrijving van countrymuziek. Dit album is Morrisons eerste album vol originele nummers sinds Keep Me Singing (2016). Met een nog altijd goede stem zingt de Ierse zanger op dit album net als op The Prophet Speaks (2018) alsof hij in opperbest humeur is. De muziek is warm en eclectisch. Jazz, rhythm & blues, country en gospel komen voorbij op dit...
2019
Album
Van Morrison Duets
Re-working the catalogue
Een met gastbijdragen overladen cd waarop Van Morrison oude nummers uit zijn oeuvre in een nieuw jasje steekt. De meest opvallende gasten zijn Steven Winwood, Mavis Staples en Bobby Womack. Laatstgenoemde horen we hier op een van zijn laatste opnames.
2015
Album
Van Morrison Born to sing
No plan B
Na Keep It Simple (2008) focuste Van Morrison zich een tijdje op toeren in plaats van platen maken. Met Born To Sing: No Plan B keert de Ierse zanger na vier jaar terug. Niets bijzonders, al liet Van Morrison in zijn bijna vijftig jaar durende loopbaan nooit zo lang op zich wachten. Het heeft er niet voor gezorgd dat hij met iets verrassends komt. In tegendeel, Morrison komt met tien stemmige liedjes die als vanouds goed klinken. De lichte verwijzingen naar zijn soul- en r&b-dagen monden nergens...
2012
Album
Van Morrison Magic time
Met Down The Road ('02) en vooral What's Wrong With This Picture ('03), zijn debuut voor Blue Note Records, maakte Van the Man eindelijk weer eens ouderwets indruk. Beide albums boden een geïnspireerde mix van blues, swing jazz en rhythm & blues. Opvolger Magic Time borduurt hierop voort maar stelt wat teleur. Morrison lijkt zich steeds verder in te graven in de muziek van zijn vroegste jeugd, zoals blijkt uit covers van Frank Sinatra (This Love Of Mine) en Perry Como (I'm Confessin'). Waarmee de...
2005
Album
Van Morrison Roll with the punches
Na The Rolling Stones met Blue & Lonesome (2016) keert nu ook de Ierse zanger Van Morrison terug naar waar hij vandaan komt: de blues! Zijn voormalige groep Them mag zich in 1964 vooral onsterfelijk hebben gemaakt met de beatklassieker Gloria. Maar net als bijvoorbeeld The Stones, The Pretty Things en The Animals , importeerden zij vooral de Chicago blues naar het Verenigd Koninkrijk. De gedrongen en roodharige Ier Morrison deed dat met een imposant stemgeluid en de swing en soepelheid waarmee hij...
2017
Album
Van Morrison Down the road
De in 1945 in Belfast geboren Van Morrison staat al aan de top sinds hij in 1965 debuteer-de met de groep Them. Als solo-artiest maakte hij meesterwerken als Astral Weeks (1968), Moondance (1970), Veedon Fleece (1974) en Avalon Sunset (1989). In de jaren negentig greep hij steeds vaker terug naar de muziek uit zijn jeugd, zoals op het live-album The Skiffle Sessions (2000). De hoesfoto en albumtitel Down The Road geven de luisteraar meteen een samenvatting van de muziek die ze op deze cd kunnen verwachten....
2002
Album
Van Morrison Keep me singing
Soul, americana, rock, Ierse folk… Van Morisson heeft het allemaal gespeeld. Met speels gemak zet de ambachtsman die stijlen naar zijn hand. Zoals altijd is er die uit duizenden herkenbare stem. Grote vraag is altijd welke afslag Van The Man neemt op zijn album. Het roodborstje op de hoes zou kunnen duiden op een terugkeer naar zijn Ierse wortels, maar op Keep Me Singing klinkt hij als een volbloed Amerikaan. Professioneel, gedegen en vakkundig, met die woorden doe je de soulvolle rootsmuziek op...
2016
Album
Van Morrison Back on top
Van Morrison levert met "Back on top" weer eens een ijzersterk album af. De cd ademt hetzelfde ontspannen sfeertje uit als zijn grootste commerciële succes van de afgelopen tien jaar "Avalon sunset". Op dit voornamelijk uit ballads bestaande album is het Hammondorgel en de mondharmonica weer alom aanwezig in songs als "In the midnight", "Philosophers stone", "When the leaves come falling down", "Reminds me of you" en "New biography". Meer uptempo met invloeden uit de jazz en blues zijn songs als...
1999
Album
Van Morrison How long has this been going on
De titel van deze cd, de klassieker "How long has this been going on" van Ira en George Gershwin, geeft al aan dat jazz het genre is van dit nieuwe album van Van Morrison. De live-opnamen werden op 3 mei 1995 in de club van Ronnie Scott in Londen. Behalve zanger/organist Georgie Fame zijn voortreffelijke jazzmusici te horen als trompettist Guy Barker (prachtige solo's op onder meer "Sack O'Woe", "Moondance" en "Don't worry about a thing"), bassist Alec Dankworth (ook een mooie solo op "Moondance")...
1995
Album
Van Morrison Astral weeks
Astral Weeks wordt al decennia aanbevolen door muziekcritici, maar wist aanvankelijk weinig potten te breken. Dit album verdient het om aan één stuk gedraaid te worden. Dezelfde muzikale en tekstuele thema’s komen terug in verschillende nummers. De basis van Astral Weeks is akoestisch, maar de arrangementen zijn groots opgezet. De leraar Morrison bewijst dat er nog een hele wereld is naast de popmuziek. Ook folk, blues, soul en jazz hebben een plaats in zijn unieke stijlenpalet.
1986
Album
Van Morrison What's it gonna take
‘Wake up’, staat er talloze malen op het hoesje. Dat verklaart dus meteen de albumtitel What’s It Gonna Take?. De Ierse blues- en soulzanger Van Morrison heeft, zoals velen, zijn eigen research gedaan op internet en ‘de waarheid’ gevonden. Wie hem niet gelooft slaapt nog of is een schaap. Op zijn voorlaatste album Latest Record Project, Volume 1 (2021) hield hij zich nog voornamelijk bezig met de opgelegde en volgens hem ongerechtvaardigde lockdowns (hij kon immers niet spelen). De kritiek die hij...
2022
Album
Van Morrison Moondance
Expanded edition
Het gebeurt niet vaak dat het album dat een heel decennium definieert, direct in het eerste jaar van dat decennium uitkomt. Er zijn argumenten te bedenken waarom Moondance uit 1970 wél in aanmerking komt voor een dergelijke nominatie. Niet alleen Van Morrison, maar ook de rockwereld als geheel sloeg in 1970 een andere richting in. Moondance was de opvolger van Astral Weeks en vormde een muzikale breuk met die voorganger. Moondance was een strak geregisseerd album vol zonnige en energieke liedjes....
2013
Album
Van Morrison Still on top
The greatest hits
Uiteraard was één schijfje niet voldoende om het beste van Van Morrison te verzamelen. Vanaf zijn eerste hits met de uitbundige Ierse rhythm and blues band Them tot en met zijn meest recente, ingetogen werk, alles heeft een plekje gevonden op de dubbel-cd Still On Top. Er is gekozen voor een niet-chronologische tracklist, waardoor de ontwikkeling van mans muziek weliswaar niet te volgen is, maar de tracks beter op elkaar aansluiten. De songkeuze roept, zoals altijd bij dit soort verzamelaars, de...
2007
Album
Van Morrison What's wrong with this picture?
Voor deze cd heeft de Ierse legende Van Morrison onderdak gevonden bij het prestigieuze jazzlabel Blue Note. Een win-win situatie voor beide partijen, zo lijkt het. Voor Blue Note is het een nieuwe mogelijkheid om de oversteek naar de popmarkt te maken. Voor Morrison is het een uitgelezen kans om een serieuzer publiek aan te boren. In het titelnummer heeft hij een duidelijke boodschap aan zijn rockfans: 'I'm not that person anymore, I left all that jive behind'. Goed beschouwd heeft hij zich sinds...
2003
Album
Van Morrison The healing game
Op The Healing Game laat Van the Man zich weer begeleiden door topmusici als Ronnie Johnson (gitaar), Alec Dancworth (bas), Robin Aspland (piano), Pee Wee Ellis (sax), Leo Green (tenorsaxofoon) en Georgie Fame (zang/orgel). In de teksten van de tien tracks staan zoals altijd leven, lijden en liefde centraal.
1997
Album
Van Morrison Days like this
Days Like This is inmiddels het 26e album van popveteraan Van Morrison. Om na zoveel jaren nog met iets vernieuwends en verrassends te komen, is bijna onmogelijk. Deze cd is dit ook zeker niet, maar kwaliteitsmuziek maken is nog steeds toevertrouwd aan Van Morrison. Op de cd 12 luistersongs, waarbij opvalt dat hij veelvuldig gebruik maakt van de mondharmonica. Met uitzondering van I'll Never Be Free en de P.P. Arnold- klassieker You Don't Know Me schreef hij weer alle nummers zelf.
1995
Album