Een rotonde is een stuk niemandsland, een vacuüm in een overvol landschap, dat erom vraagt opgevuld te worden. Het leeglaten van een rotonde is een daad, een tour de force in een wereld die aaneenhangt van hekjes en paaltjes en van borden en beelden. Maar wat is leeg? Een grasveld? Een asfaltvlakte? Een kuil? Omwonenden, bedrijven, woningcorporaties en ambitieuze wethouders lopen over van enthousiasme om rotondes aan te kleden met een kunstobject. Nauwelijks beknot door kunstbeleid, welstandsnormen en goede smaak, rollen rotondekunstwerken van de tekentafels. Er staat dan ook veel verdrietigs op de middeneilanden. Kan het anders? Ten behoeve van het RotondeLab van de provincie Utrecht maakte het Rotondologisch Genootschap een analyse van zeventien rotondes. De adviezen van het Genootschap lopen uiteen van het herstel van een oude bomenstructuur naast de rotonde, tot het compleet opheffen van een rotonde. Soms concentreert het advies zich op het middeneiland in andere gevallen is ook de wijde omgeving meegenomen. Rotondes vallen vaak ten prooi aan vandalisme en bureaucratie.