Dis uit 1976 bestaat uit een aantal intrigerende en moody duetten tussen saxofonist Jan Garbarek en gitarist Ralph Towner, hier en daar spaarzaam ondersteund door een koperensemble. De belangrijkste muzikanten op dit album zijn echter de windvlagen vanaf de Noordzee. Zij bespelen een handgebouwde windharp die te horen is op de tracks Vandrere en Viddene. De klanken van dit bijzondere instrument werden vakkundig vastgelegd door ECM’s vaste geluidstechnicus Jan Erik Kongshaug op de top van een fjord aan de zuidkust van Noorwegen. Op Dis legde Garbarek de fundamenten voor zijn esoterische en new age-achtige stijl, voor zover je bij deze muziek kan spreken van een stevige verankering in de grond. De sferische klanken hadden veel succes: Dis is een van de meest geplunderde albums door film- en documentairemakers. (HB)