Voor Adam's Apple keerde Wayne Shorter voor de laatste keer in zijn carrière terug naar de eenvoudige kwartetvorm. Met deze opnames uit 1966 staat de saxofonist stevig tussen zijn modal stijl uit het begin van de jaren zestig en zijn meer experimentele avantgarde periode die met albums als Schizophrenia en Super Nova zou volgen. Het effect van Shorters lidmaatschap in Miles Davis' legendarische groep is overduidelijk, aangezien zijn improvisaties hier avontuurlijker zijn en zijn ritmische gedrevenheid meer gericht en hoekiger dan op eerdere uitingen. Het soulvolle titelstuk is een directe voorloper op de jazzrockstijl die de jazzwereld zou domineren aan het eind van de jaren zestig en de jaren zeventig. Het donkere 502 Blues (Drinkin' And Drivin') bevat een meer traditioneel gevoel en laat Shorters gevoelige kant zien. De bossa nova El Gaucho is een hoogtepunt en een van de meest ondergewaardeerde composities van de saxofonist. Het klassieke Footprints wordt hier voor de eerste keer gepresenteerd, enkele maanden voordat het werd opgenomen door de Davis groep. De gevoelige ballad Teru, het stuiterende Chief Crazy Horse en de bonus swinger The Collector completeren deze must-have sessie.