David Bowie had er al een indrukwekkende loopbaan achter de rug toen hij op 26-jarige leeftijd op grote schaal doorbrak met dit album. Heel toevallig was dat niet, want zijn buitenaardse alter ego Ziggy Stardust gaf hem alle ruimte om zijn eerdere carrières als (mimeartiest, schilder en acteur) te koppelen aan stevige rock-‘n-roll. En daarmee stond hij aan het begin van de jaren zeventig aan de wieg van de glamrock, die vooral Engeland bij storm veroverde. Op Ziggy Stardust diepte Bowie zijn talent als songschrijver verder uit. Niet alleen het bekende titelnummer en de single Starman maar vooral het afsluitende Rock ‘N’ Roll Suicide (een symfonie in een kleine drie minuten) verbaasden de toehoorders die hem slechts kenden van zijn eerdere luisterliedjes. De zanger werd bijgestaan door de Spiders From Mars die voor marsmannetjes toch opvallend aards klonken. Ziggy Stardust betekende bovendien Bowie’s internationale doorbraak en hij zou ook de enige artiest van de glamrockgeneratie zijn, die het Amerikaanse poppubliek op de knieën wist te krijgen. (PdK)