Toen altsaxofonist Julian 'Cannonball' Adderley, leraar van een high school band in Florida, met zijn broer Nat New York bezocht veranderde zijn leven voorgoed. Nadat Julian had aangeboden om in te vallen voor een overleden blazer, confronteerde bassist Oscar Pettiford, de sessieleider, hem met het uitdagende akkoordenschema van I'll Remember April, hals over kop ontworpen om de jonge snotneus te vernederen. Adderley antwoordde echter met een solo die het gesprek van de dag werd; zijn professionele carrière was binnen enkele dagen begonnen. Binnen een jaar kon hij zijn baan als leraar opzeggen om in plaats daarvan een full-time band te leiden. Adderley ontbond de band in 1957 toen hij lid werd van Miles Davis' legendarische ensemble met John Coltrane, wat leidde tot een paar van de beste jazzplaten aller tijden. Als tegenprestatie begeleidde Davis Adderley tijdens de Blue Note opnames van diens all-star kwintet. Het resultaat is inderdaad Somethin' Else. Beide blazers staan op de piek van hun lyrische improvisatievermogen als zij hun prachtige, vloeiende blueslijnen (in het titelstuk en One For Daddy-O) loslaten. De ritmesectie van Hank Jones, Sam Jones en Art Blakey creëert daarbij een strakke, gefocuste groove. Adderley's weelderige, romantische improvisatie op Dancing In The Dark kan zich moeiteloos meten met Charlie Parker of Johnny Hodges. De band transformeert Autumn Leaves en Love For Sale tot persoonlijke, cliché-vrije swingers. Allison's Uncle breidt een boppend eind aan Somethin' Else, een van de beste laid-back blaassessies van de hardbop.