Tien jaar na het instant succes van hun naamloze debuut, begon de positie van Led Zeppelin als heer en meester van de rock te tanen. Niet alleen had in 1979 pompeuze jaren zeventig rock plaats gemaakt voor het meer efficiënte en songgerichte new wave maar daarnaast teisterde de ene tegenslag na de andere de Britse supergroep. Zanger Robert Plant betreurde de dood van zijn zoon Karac terwijl gitarist Jimmy Page tegen een heroïneverslaving streed en drummer John Bonham nog nauwelijks grip had op zijn alcoholisme. Daarnaast kon de groep om belastingtechnische redenen Engeland niet meer in. Het was als zoeken naar een ingang bij de uitgang, verzuchte Plant ooit en hierop werd de titel van het laatste studioalbum gebaseerd. Door de regelmatige afwezigheid van Page en Bonham werd het vooral een plaat van Plant en bassist/toetsenist John Paul Jones. De laatste domineert op toetsen in een zevental melodieuze songs waarin de bezwerende rock van weleer enigszins naar de achtergrond is geschoven en met als hoogtepunt de pakkende stomp All My Love. Slecht klinkt In Through The Out Door niet maar het machtige geluid dat Led Zeppelin ooit als collectief produceerde ontbreekt jammerlijk. In 1980 stierf Bonham en daarmee, bijna symbolisch de grootste rockgroep van de jaren zeventig. (MR)