Aja (1977) is het hoogtepunt van Steely Dans geleidelijke overgang van rockband naar hun eigen vorm van door jazz beïnvloede witte soul. Gitaren werden ingeruild voor keyboards, en saxofoons werden steeds meer gewoon. Walter Becker en Donald Fagen hadden alleen interesse in meer tijd doorbrengen in de opnamestudio’s, terwijl de fans maar wachtten en wachtten. Het resultaat zette nieuwe standaarden in studio meesterschap, en werd regelmatig gebruikt ter demonstratie in hifiwinkels. De ambitieuze titeltrack werd te moeilijk voor de radio geacht en de enige twee duidelijk toegankelijke nummers Josie en Peg verkregen veel aandacht.