Schuberts “Forellenkwintet” D.667 dankt zijn naam aan het vierde deel, een reeks variaties over de melodie van Schuberts lied “Die Forelle”. Mede dankzij dit deel is dit vijfdelige kwintet een werk geworden van welhaast symfonische proporties; een indruk waaraan de ongebruikelijke bezetting mede bijdraagt, omdat hier de gebruikelijke pianokwintetbezetting (piano met strijkkwartet) wordt ingeruild voor piano, viool, altviool, cello en contrabas. Hoewel dit stuk daardoor nooit door reguliere kamermuziekensembles kan worden uitgevoerd, omdat altijd extra musici nodig zijn, behoort het tot de geliefdste werken uit het hele kamermuziekrepertoire. Uit de vele beschikbare opnamen verdient deze uitvoering met leden van het Alban Berg Quartett speciale vermelding. Dit voortreffelijke, maar vaak enigszins gereserveerd spelende ensemble zorgt hier met pianiste Elisabeth Leonskaja en contrabassist Georg Hörtnagel voor een uitvoering die perfect samenspel combineert met Weense zwier. (JvG)