Als er iets bestaat als het ultieme live-album komt Get Yer Ya-Ya’s Out (1970) dicht in de buurt. Alles wat een rockconcert zo opwindend maakt is er op gevangen, en meer dan welke plaat ook is het verantwoordelijk voor de geuzennaam van The Rolling Stones: ‘the greatest rock and roll band in the world’. De opnames zijn gemaakt tijdens twee avonden in het New Yorkse Madison Square Garden in 1969. De band put voornamelijk uit het materiaal van hun (op dat moment) meest recente albums Beggars Banquet en Let It Bleed, maar grijpt ook terug naar enkele oudjes uit de tijd dat ze de kroegen van Londen onveilig maakten, waarbij Chuck Berry met maar liefst twee covers wordt geëerd. Met de wat charismaloze maar briljante gitarist Mick Taylor als vervanger voor Brian Jones is dit wellicht de meest solide bezetting van de groep ooit. Het concert begint spetterend met een hard rockende versie van Jumping Jack Flash en komt tot een hoogtepunt met een kolkende versie van Midnight Rambler. Vals gestemde gitaren (Stray Cat Blues) en Charlie Watts die de beat omdraait (het begin van Little Queenie) dragen alleen maar bij aan de losse feel. Zelfs de publiekreacties zijn letterlijk te verstaan (‘Paint It Black, you devils!’). Vele live albums zouden volgen maar dit blijft de ultieme concertregistratie van de Stones. (MS)