Succes maakt niet gelukkig. Geen beter bewijs voor deze stelling dan 4Us (1983), het vierde album van Doe Maar, dat op het hoogtepunt van hun succes verscheen. De heren geven blijk van cynisme (Doe Maar Net Alsof), angsten (Bang), desillusies (Alles Gaat Voorbij) en onverwerkt jeugdleed (Pa). Een klein jaar na het verschijnen van 4Us ging de band uit elkaar. Algemeen werd aangenomen dat de nare bijeffecten van het overweldigende succes de reden voor de breuk waren. Maar ook de muzikale koek was op. Op een paar sterke popsongs van Vrienten na - Nachtzuster, 1 Nacht Alleen, Pa - sleept de laatste plaat zich door matige composities heen, die ook nog eens levenloos op de band zijn gezet, te wijten aan de eerste generatie inferieure digitale opnameapparatuur. Tekstueel doet de band er alles aan om de jonge doelgroep van zich te vervreemden, door loodzware problematiek aan te snijden als overspel en drugsmisbruik. Maar ondanks het onomwonden gevloek wordt een song als Heroïne niet duister, en blijft Je Loopt Je Lul Achterna, ondanks de expliciete tekst, een weinig memorabel deuntje. Een toch wat teleurstellende zwanenzang van de populairste Nederlandse band ooit. (MS)