In 1976, acht jaar na de oprichting, begon het hoog vliegende luchtschip Led Zeppelin de eerste zichtbare scheuren te vertonen. In 1975 raakte zanger Robert Plant zwaar gewond tijdens een auto-ongeluk op Rhodos. Een geplande wereldtournee moest om die reden worden afgezegd en gitarist Jimmy Page besloot die tijd te gebruiken om een nieuwe plaat te schrijven en op te nemen. Om praktische redenen had de groep maar drie weken om deze op te nemen in München. Plant zat nog in een rolstoel en bekende later dat hij eigenlijk alleen maar naar huis wilde. Page werkte dag en nacht aan Presence dat verscheen in het voorjaar van 1976. Alle energie lijkt te zijn gegaan naar de machtige opener Achilles Last Stand, een ruim tien minuten durend epos dat zich nog schaart onder het beste van Led Zeppelin, met een complete, eindeloos overgedubte gitaarsymfonie van Page en een even mystieke als cryptische tekst van Plant. De titel is bijna profetisch want het is misschien wel het laatste groter-dan-het-leven-zelf nummer dat Led Zeppelin opnam. Presence dondert hierna in elkaar met een aantal weinigzeggende rocksongs en het bluesy slotnummer Tea For One als fletse afspiegeling van het intense Since I've Been Loving You van III. Op Presence klinkt Led Zeppelin moe van de muzikale krachten die zij ooit ontketenden en die hen jarenlang oppermachtig hadden gemaakt. Moe van zichzelf, zo lijkt het wel. (MR)