Aangezien het beeld van een dirigent (of componist) voornamelijk bepaald wordt door zijn meest succesvolle werken, zien (en zagen) velen Leonard Bernstein vooral als een componist van aantrekkelijke musicals (West Side Story) en jazz-achtige werken. Bernstein was tegelijk een religieus bevlogen musicus, waarvan vooral enkele van zijn symfonieën getuigen, maar ook de hier opgenomen "Chichester Psalms", voor jongenssopraan, koor, orgel, harp en slagwerk. (Het boekje is kennelijk geschreven door iemand die deze opname niet heeft beluisterd, want er wordt ten onrechte voortdurend over een orkest gesproken.) Dit werk dankt zijn naam aan het festival waarvoor het geschreven is en waar het, in 1965, ook in première ging. De drie delen bevatten ieder verschillende psalmgedeelten, welke in de Hebreeuwse taal worden gezongen. Het totaalbeeld geeft Bernsteins emotionele extravagantie aardig weer: ruwe uitbarstingen wisselen lyrische gedeelten af, die wel eens in sentimentaliteit dreigen te verzanden. Onder dirigent Matthew Best geven de Corydon Singers, met begeleiding van Thomas Trotter (orgel), Rachel Masters (harp) en Gary Kettel (slagwerk) een redelijk goede uitvoering van dit werk, dat ongeveer een kwartier in beslag neemt. Verder klinkt Samuel Barbers "Agnus Dei", een koortranscriptie van het fameuze "Adagio" voor strijkers, dat, om onduidelijke redenen, de tekst van dit misgedeelte heeft gekregen - vermoedelijk omdat er gewoon een tekst nodig was. Verder worden van Aaron Copland de "Motets nrs.1-3" en het imposante "In the beginning" uitgevoerd. (JvG)_