Van iedere Mahlersymfonie zijn tegenwoordig ten minste vijf of zes uitstekende opnamen voorhanden, hetgeen de keuze niet bepaald overzichtelijk maakt. Toch kan men met overtuiging een lans breken voor deze uitvoering onder leiding van Klaus Tennstedt. Tennstedt werkte bijna heel zijn leven lang als dirigent in Duitse provinciesteden, werd min of meer bij toeval ‘ontdekt’, om vervolgens in Engeland en de Verenigde Staten een soort publiekslieveling te worden. Die omschakeling viel hem niet gemakkelijk en bezorgde hem een reeks hele en halve mentale instortingen. Tennstedt gold als een breekbare persoonlijkheid die in zijn onzekerheden en twijfel in zijn musiceren liet doorklinken, niet als een gebrek aan overwicht op de musici, maar als een richtsnoer voor interpretatie. Dat maakte hem bij uitstek geschikt om de melancholie en “Weltschmerz” van Mahlers Negende symfonie voor het voetlicht te brengen. (JvG)