Op de cd Herman van Veen I & II zijn integraal de eerste twee platen van Herman van Veen te vinden, respectievelijk uit 1968 en 1969. De albums bevatten nummers die in de loop der tijd klassiekers in de Nederlandse (pop)muziek zijn geworden, zoals Suzanne, afkomstig van Herman van Veen II. Het nummer was een bewerking van het gelijknamige origineel van Leonard Cohen, en behaalde in 1969 de vierde plaats in de hitparade. Van Veen bewerkte of vertaalde nog meer nummers op zijn eerste twee langspelers, bijvoorbeeld van Charles Aznavour (De Neus), Jean Ferrat (Waar Blijft De Tijd), Bob Dylan (Ik Wil Jou) en Michel Legrand (Cirkels). Voor het Harlekijnlied gebruikte Van Veen als basis de compositie Selve Amiche van de Italiaanse barokcomponist Antonia Caldara, en voorzag deze van een fantasietekst: ‘flubblregabba stobblegabba flibblrigabba stikkiedikkiedropdrop’ en zo verder. De veelzijdigheid van duizendpoot Herman van Veen is op deze cd al duidelijk aanwezig. (IV)