Zangkenner Jürgen Kesting heeft in verband met de zangstijl van Franco Corelli (1923) wel de term 'Tenor-Machismo' gebruikt, waarmee hij tegelijkertijd zowel de sterke als de zwakke plekken van de tenor aangaf. Corelli was 1,81 meter lang en een buitengewoon knappe verschijning op toneel. Bovendien had hij een prachtige stem en kon hij met gemak een met borststem gezongen hoge c tevoorschijn toveren. Fijnzinnig kan hij echter niet genoemd worden: gevoelige passages die het beste met de lichte kopstem gezongen konden worden, zong hij met volle borststem; emotionele uitingen waren heel nadrukkelijk, niet subtiel. Het beste klonk hij in macho-rollen (die er gelukkig genoeg zijn binnen het operarepertoire). Door zijn fraaie uiterlijk en zijn viriele stemgeluid heeft Corelli een onuitwisbare indruk nagelaten op vele operaliefhebbers en vandaar dat EMI hem met de tenoren Placido Domingo, Nicolai Gedda, Alfredo Kraus en José Carreras opgenomen heeft in de serie 'heroes', recitalcd's met beroemde heldenaria's. Op de cd zijn onder anderen een drietal aria's te horen van zijn lievelingsrol "Andrea Chenier" (Giordano). De macho-aria 'Di quella pira' (uit Verdi's "Il trovatore") is een van de hoogtepunten. (C.P.)_