Het zal de klassieke cd-liefhebber niet zijn ontgaan dat er in het Purcell-jaar regelmatig cd's verschijnen met drie- en vierstemmige fantasieën voor gamba's van Purcell. Deze maal is het The Royal Consort, dat in 1985 is gevormd door een aantal leerlingen van Wieland Kuijken van het Koninklijk Haags Conservatorium. Purcell schreef zijn fantasieën voor "viols" in een tijd dat dit genre al lang uit de mode was. Purcell heeft ze dan waarschijnlijk ook geschreven uit respect voor componisten uit het verleden, aan wie hij zich kon spiegelen. Als recent voorbeeld gold Purcell's voorganger aan de Koninklijke Kapel, Matthew Locke. Purcell nam ondermeer de tempo- of karakteraanduidingen van Locke over, als Quick, Slow, Drag en Brisk. Purcell overtreft echter zijn "leermeester" in de wijze waarop hij deze tegenstellingen dramatisch wist uit te buiten, met scherpe contrasten tussen polyfone en homofone gedeelten, ondersteund door onverwachte chromatische vondsten. De grondigheid waarmee Purcell zijn technieken beheerst, doet vermoeden dat tevens componisten van eerdere generaties als John Jenkins, Tallis Byrd, Gibbons en Tomkins als voorbeeld hebben gediend. De cd bevat eveneens de Suite in G van John Jenkins. (H.J.)_