Sinds jaar en dag wordt Carl Nielsen (1865-1931) erkend als een van de meest originele componisten van rond de eeuwwisseling. Nielsen stamde uit een bescheiden milieu en deed zijn eerste muzikale ervaring op als cornetspeler in een militaire kapel. Hij studeerde van 1884 tot 1886 aan het Conservatorium van Kopenhagen, maar zijn echte ontwikkeling begon pas in later jaren. Nielsens hier opgenomen symfonische eersteling, de "Symfonie nr.1, op.7" ontstond in de jaren 1891-1892, nadat Nielsen een eerdere poging in 1888 had gestaakt. Hoewel Nielsens meer individuele stijl in dit stuk nog niet erg doorklinkt, is het toch alleszins een gedegen stuk muziek, dat aantoont dat Nielsen inmiddels een compleet vakman was; dat laatste wordt overigens nog wel bevestigd door het feit dat de genadeloos kritische Brahms zijn lof uitsprak over dit werkstuk, in feite Nielsens eerste proeve van meesterschap. Op deze opname wordt dit stuk heel goed gespeeld door het Noors Radio Orkest onder dirigent Ari Rasilainen. De opname wordt aangevuld met een uitvoering van Nielsens "Vioolconcert op.33" door Henrik Hannisdal (viool), begeleid door hetzelfde orkest, nu met dirigent Terje Mikkelsen. Dit concert uit 1911 bestaat uit drie delen, waarvan vooral het bijna 20 minuten durende openingsdeel indruk maakt. Het tweede en derde deel vormen samen eigenlijk een soort pendant van het eerste deel. Solist Hannisdal zorgt voor een goede uitvoering van de eerder muzikaal dan technisch veeleisende solopartij. (JvG)