Valentin Silvestrov Two pieces from, "Kitsch-music for piano"
Album
Onder de titel 'Musica non grata' brengt BMG een aantal cd's uit met 20ste eeuwse Russische muziek, die door de Sowjet-autoriteiten om uiteenlopende redenen zoveel mogelijk uit de openbaarheid werd geweerd. Qua opzet is deze serie vergelijkbaar met Decca's 'Entartete Musik'-reeks, maar waar voor die serie alles nieuw werd opgenomen, daar heeft BMG geput uit de archieven van het Russische platenlabel Melodia. Dat geeft direkt de beperkingen van deze serie aan: juist de ongewenste muziek is vaak slecht vertegenwoordigd in de archieven van de Sowjet-instanties. De nadelen van deze opzet blijken bijvoorbeeld bij de cd met muziek uit de jaren 20 (aax4903). Zo werd van Lev Knipper (1898-1974) het "Fagotconcert" uit 1971 opgenomen, omdat er verder niets anders van hem te krijgen was. Het stuk zelf is een vitaal neo-classicistisch geheel. Minder fris klinkt deze stijl in de "Suite voor twee piano's" van Leonid Polovinkin (1894-1949). Het grootste werk op deze cd is de "Kamersymfonie in C, op.2" van Gavriil Popov (1904-1972), een stuk dat algemeen als een hoogtepunt in zijn oeuvre wordt gezien. Het meest spectaculair is het uiterst modernistische "Fragmenten op.2" voor nonet van Alexei Zhivotov (1904-1964). Zhivotov bezweek echter voor de druk van de autoriteiten en schreef later alleen nog maar ideologisch correcte muziek. De andere cd (aax4900) is gevuld met werken van iemand die niet voor hen boog, namelijk Valentin Silvestrov (*1936). Geopend wordt met twee delen uit de "Kitsch-muziek" voor piano. Silvestrov schreef deze muziek als ode aan de 19de eeuwse piano-romantiek. Dat bij hem een dergelijk argument geen flauwe uitvlucht is om een beetje . la Joop Stokkermans te schrijven, bewijst Silvestrov in zijn intrigerende "Symfonie nr.5", waarin hij zich andermaal met de 19de eeuw bezig heeft gehouden. In dit drie kwartier durende geheel, dat in een ononderbroken trage beweging voortgaat, vallen allerlei melodiefragmenten te horen, die 19de eeuws aandoen, maar door het lage tempo en de vervreemdende samnklanken als een soort droombeelden in slow-motion overkomen. Het geheel heeft een soort merkwaardige hallucinerende werking. Tenslotte bevat deze cd nog Silvestrov's "Kwartet nr.1". De uitvoeringen zijn over het geheel genomen behoorlijk tot zeer goed, de opnames, op ''n uitzondering na, eveneens. (JvG)
Meer informatie
Je leent dit album bij Muziekweb.
Tracks
- Kitschmuziek nr.1-5 ; Sel.
Valentin Silvestrov, Irina Plotnikova
6:37
- Kwartet voor violen [2], altviool en cello nr.1, 1974
Valentin Silvestrov, Lysenko Kwartet
18:11
- Symfonie nr.5
Valentin Silvestrov, Roman Kofman, Kiev Conservatorium Symfonieorkest
46:52