De Parijse zangeres Emma Shapplin wordt hier en daar vergeleken met haar mannelijke collega Andre Boccelli. Deze vergelijking gaat qua muziekstijl echter niet op. Haar debuut-cd "Carmine meo" is geen gemakkelijk plaatje. Het is een mix van stevige beats, new-age en ambient gekoppeld aan een bombastische orkestratie en klassiek getinte refreinen. De _teksten van dit 12 nummers tellende album worden gezongen in het Latijn en het 14e eeuwse Italiaans. Hoewel de muziek op deze cd best mooi klinkt is het juist het hoge, soms engelachtige, stemgeluid van Emma Shapplin dat na verloop van tijd gaat irriteren. Ook al omdat zij er in de allerhoogste passages soms net tegenaan zit. Fraai is het op singel verschenen "Spente le stelle" en de nummers die zij zingt met een groot koor "Carmine meo" en "Cuor zenza sangue". (C.K.)_