Een warme dag, een mooie tuin, prettig gezelschap en bovenal muziek: dat zijn de elementen die ervoor zorgden dat de bezoekers een plezierige dag beleefden. Vooral in Frankrijk werden zulke feesten regelmatig georganiseerd aan het einde van de negentiende eeuw. Natuurlijk werd hiervoor veel muziek gecomponeerd. Er klonk veel dansmuziek, maar ook werd virtuositeit gedemonstreerd in 'fantasiën', 'variatiereeksen' en 'grand solos'. Kleine ensembles met soms enkele solisten speelden opgewekte muziek. Een belangrijk componist in Frankrijk was Eugène Damaré (1840-1919). Hij schreef veel muziek met daarin een bijzondere rol voor de piccolo. Het instrument was mede dankzij de hoge, heldere klank zeer geliefd in die tijd. Damaré schreef ook een leermethode voor fluit waarin hij tevens aandacht besteedde aan de piccolo. Muziek van zijn hand is op cd gezet door Jean-Louis Beaumadier, piccolo, Ensemble La Follia en Blaaskwintet Circe. Te beluisteren zijn o.a.: "La capricieuse op.270", "Les échos des bois op.220", "Le merle blanc op.161" en "L'alouette op.172". (L.W.)_