Charles Ives (1874-1954) had zich er kennelijk van te voren al mee verzoend dat hij zijn "Universe Symphony" niet meer zou kunnen voltooien, want onder de memo's die men na zijn dood aantrof, bevond zich ook een suggestie dat een ander componist dit stuk wellicht zou willen afmaken. Die lastige klus werd geklaard door Larry Austin. Hij had daarvoor de beschikking over een groot aantal schetsen, waarvan het merendeel dateert uit de jaren 1911-1915. In 1927-1928 voegde Ives nog wat toe, hetgeen hij volgens de getuigenis van Henry Cowell de rest van zijn leven zou blijven doen, zij het met zeer grote tussenpozen. Het uiteindelijke resultaat is nu te beluisteren op deze opname-première door het Chamber Choir, Percussion Ensemble en Philharmonia Orchestra van Cincinnati onder dirigent Gerhard Samuel. Ives' notities maken duidelijk dat hij een soort muzikale weergave van alle elementen, hun onderlinge relaties en hun geschiedenis en uiteindelijke bestemming wilde schrijven. Daarvoor is het orkest onderverdeeld in zeven groepen, waarvan er vier, die als 'the heavens' worden aangeduid, een co-dirigent nodig hebben. De andere drie, 'the life pulse', 'the earth and rock formations' en 'the eart chord' kunnen het kennelijk zonder stellen. Dit stuk is wel zeer exemplarisch voor Ives' muziek, waarin heel vaak een veelheid van heterogene elementen naast elkaar wordt gezet. De uitvoerenden spelen ter aanvulling nog de "Orchestral set no.2" en "The unanswered question". (JvG)_