Net als met alle voorgangers vraag je jezelf bij het beluisteren van deze plaat af of je haar muziek nu serieus moet nemen of met een flinke korrel zout. Zeker is dat dit geen alledaags plaatje is. Hagen gaat zich ook op deze cd weer te buiten aan de meest vreemde stemcapriolen, die soms op de lachspieren werken ("Gloria halleluja amen"). Toch valt er van deze cd ook het nodige te genieten. Luister maar eens naar "Abgehaun", "Kunst" en het stevig ronkende "Riesenschritt".