De nieuwe plaat van Björk klinkt als een soundtrack bij een film die niet bestaat. Computerbeats, synthesizers, strijkers en de stem van de IJslandse zangeres zijn de ingrediënten van een album dat een 'uitgeklede' Björk laat horen. Verdwenen zijn de dansbare, gevarieerde en kleurrijke liedjes van haar vorige platen Debut , Post en Telegram . Homogenic is grotendeels geproduceerd door Björk en Mark Bell , de man die verantwoordelijk is voor de meeste beats en synthesizerklanken. Unravel, Bachelorette en Alarm Call zijn mooie, meeslepende stukken, waarin de combinatie van beats, strijkers en stem een zeer fraai resultaat oplevert. De rest van de plaat maakt een wat saaie indruk, vooral veroorzaakt door het gebrek aan duidelijke liedjes en refreinen. (WvdZ)