Wat doet een opera-componist als hij geen opera's componeert? In het geval van Donizetti, die een veertigtal opera's op zijn naam heeft staan, zou je denken: dan neemt hij wat rust, maar het correcte antwoord lijkt te zijn: dan schrijft hij andere muziek, met name kamermuziek. Deze stukken werden zelden gepubliceerd en zijn daardoor vaak jarenlang verloren gewaand. Tegenwoordig is er weer aandacht voor Donizetti's kamermuziek en daarvan getuigt ondermeer deze cd. Oorspronkelijk zijn de kwartetten op deze cd geschreven voor strijkkwartet. Met deze uitvoering treedt dit ensemble in een oude traditie: wanneer dergelijke werken werden uitgegeven, werden op het titelblad vaak alternatieve bezettingen genoemd. Dat was niet alleen bedoeld om meer afnemers te kunnen krijgen, maar het had ook een muzikale logica. Strijkkwartetten als deze werden in de 19e eeuw aangeduid als vioolkwartetten: de eerste viool is hier onbetwist het belangrijkste instrument; de andere stemmen zijn geheel ondergeschikt. Door deze opzet is het relatief onbelangrijk welk instrument de bovenste partij vervult, omdat deze tamelijk los van de rest staat. Een dergelijke manier van componeren staat of valt echter met de melodische inventie van de componist. Gelukkig is dat juist Donizetti's sterke punt en dat maakt deze muziek wel zo aantrekkelijk. Van de hier gespeelde stukken valt vooral Kwartet nr.7 op, geschreven ter nagedachtenis aan een vriend van Donizetti en daarom eindigend met een treurmars. (JvG)