In de overtuiging met Christian Thielemann eindelijk weer eens een werkelijk bijzondere dirigent van het traditionele repertoire in huis te hebben, heeft het eerbiedwaardige label Deutsche Grammophon zich met zijn volle gewicht gegooid in een op hem gerichte campagne. Na uitgaves met Beethoven en Pfitzner is er nu een cd met orkestwerken van Schumann uitgebracht, waarop Thielemann het Philharmonia Orchestra dirigeert. Geopend wordt met de "Manfred-Ouvertüre op.115", een van Schumann's beste werken. Thielemann realiseert, na een wat weinig energiek begin een hele aardige uitvoering. Een welkome opname is zonder twijfel die van het ten onrechte zelden gehoorde "Konzertstück für 4 Hörner". Pièce de résistance èn testcase is echter de "Symfonie nr.2 op.60". Thielemann's versie is misschien niet altijd heel bijzonder te noemen en zal sommigen wellicht weinig kunnen behagen _ zoals het in hoger tempo spelen van de herhaling van de expositie in het eerste deel -, maar een ding staat als een paal boven water: in dit repertoire heeft Thielemann van zijn generatiegenoten geen concurrentie te duchten. Voeg daarbij dat verschillende delen, zoals het langzame deel, werkelijk voorbeeldig meeslepend worden en het zal duidelijk zijn dat Deutsche Grammophon een troef in huis heeft. (JvG)_