De Brit Michael Tippett (1905) is typisch zo'n componist die lange tijd voor ouderwets werd versleten maar wiens werk men tegenwoordig met respect bejegent. Tippett's muziek verraadt groot vakmanschap, een voorliefde voor traditionele genres als symfonie, sonate en opera en een diep doorvoeld humanisme. Vijf strijkkwartetten schreef hij en Beethoven was daarbij steeds zijn grote voorbeeld. Zo doet het thema van de fuga uit het eerste deel van het (vijfdelige) "Derde strijkkwartet" (1945/46) denken aan de finale van Beethoven's Hammerklaviersonate. Maar belangrijker is dat het gaat om muziek van een hoogst eigen signatuur, meeslepend in de snelle en ontroerend in de langzame delen. Met name het "Lento" van het derde kwartet is een lyrisch juweeltje. Op hoge leeftijd (86!) schreef Tippett zijn "Vijfde strijkkwartet", dat blijk geeft van een ongebroken compositorische kracht. De twee delen van dit stuk wisselen beschouwende muziek af met snellere passages die, volgens de toelichting in het cd-boekje, 'naar bevestiging en licht streven'. De uitvoeringen van het Engelse Kreutzer Quartet zijn exemplarisch. (P.J.)_