Arnold Schoenbergs vroegste koorwerk "Friede auf Erden" uit 1907 ontstond chronologisch na de "Kammersymphonie Nr.1" en voor het "Tweede strijkkwartet". De tekst van Conrad Ferdinand Meyer gaat over de krachteloosheid van de door de engelen geuite vredeswens uit het kerstverhaal in een door oorlog verscheurde wereld. Nietemin hoopt de dichter dat de 'vrede op aarde' eens gerealiseerd zal worden. Tijdens de eerste uitvoering in 1911 onder leiding van Franz Schreker bleek het koor de complexe partituur nauwelijks aan te kunnen. Schoenberg was dan ook genoodzaakt een begeleiding voor kamerorkest uit te werken om zo de intonatieproblemen op te kunnen lossen. Wat dat betreft schijnt Antont Webern wonderen te hebben vericht, want hem lukte het in de jaren '20 wel om het werk a cappella uit te voeren met het arbeiderskoor Freie Typographia. "Friede auf Erden" wordt gezongen door het KammerChor Saabrucken onder leiding van Georg Grun op een cd met koorwerken a cappella. Van Schoenberg zingen zij eveneens de aan Brahms herinnerende "Drei Volkslieder op.49" en "Dreimal tausend Jahre op.50a" dat tot de laatste werken van Schoenberg behoort. Het KammerChor Saarbrucken zingt eveneens "Canto VI" van dirigent en componist Hans Zender, waarin twee volstrekt tegengestelde psalmen met elkaar worden gecombineerd: Psalm 22 ("Mijn God, mijn God, waarom hebt gij mij verlaten") en Psalm 23 ("De Heer is mijn herder"). De cd eindigt met "Cis umsingend Vier Klangfabeln für Chor" van Theo Brandmuller. (H.J.)