Tijdens zijn leven kwam Max Reger (1873-1916) al tot de conclusie: "An den Liedern wollen die Sänger noch gar nicht heran", een observatie die ook nu nog van toepassing lijkt, want een uitvoering van een lied van Reger is nog steeds de spreekwoordelijke witte raaf. Op deze cd staan negen liederen van zijn hand, waaronder de "Geistliche Gesänge op.19 & op.105". Daarnaast zijn twee van zijn leerlingen vertegenwoordigd: Karl Hasse met "Hinauf" en "O lux beata Trinitas" en Othmar Schoeck met drie psalmzettingen. Reger's liederen hebben iets weerbarstigs: de melodieën zijn zeer onregelmatig van verloop, zowel ritmisch als melodisch. Eigenlijk is dat niet zo verbazingwekkend, want Reger meende dat een melodie eigenlijk pas 'voltooid' kon worden door een tegenstem en deze filosofie is in de hier opgenomen werken duidelijk terug te vinden. Ondanks deze bezwaren maakt de expressiviteit en de individualiteit van Reger's liederen dat ze het waard zijn de moeilijkheden te overkomen. Direct al het eerste lied "Passionslied, op.19, nr.1" op deze opname valt op: het is een intense weergave van een persoonlijke meditatie over Christus' kruisdood. De uitvoeringen van de drie deelnemende zangers zijn redelijk tot goed, hetgeen ook voor de begeleiding van organist Rolf Schönstedt geldt. Het enige minpuntje is het wat duffe orgel (Rieger 1991). (JvG)_