Tot diep in de negentiende eeuw waren de "Drie Hymnes, op.86" verreweg de populairste koorwerken van Beethoven. Het gaat hier om een tegenwoordig nagenoeg vergeten vertaalde versie van de "Missa in C, op.86". De Latijnse tekst werd op Beethoven's verzoek in het Duits vertaald door de theoloog Christian Schreiber. Het resultaat doet onmiddellijk denken aan de "Deutsche Messe" van Franz Schubert. Net als de tekst van dat werk is ook deze vertaling representatief voor de toenmalige geloofsbeleving. Zo werd het kernachtige "Kyrie eleison" ("Heer, ontferm U") getransformeerd tot: "Tief im Staube beten wir dich an, den ewigen Weltenherscher ... Wir stammeln nur mit Kindeslallen den Namen Gott". Ons doen dergelijke teksten voornamelijk komisch dan wel kwezelachtig aan, maar juist in de Duitstalige versie wist Beethoven's eerste miscompositie zich populariteit te verwerven. Dat kwam ook omdat men het passender vond bij een concert-uitvoering een algemeen-christelijke tekst te hebben, dan de toen nog voor de liturgie exclusieve mistekst. Desondanks bevat ieder hymne een deel van die mistekst: de eerste "Kyrie en Gloria", de tweede het "Credo" en de laatste "Sanctus en Agnus Dei". Een beetje een curiosum dus deze uitgave. De vier solisten en het Koor en Orkest van de Philharmonie van Krakau geven onder leiding van Roland Bader een fraaie lezing. Het enige minpuntje is het koor, dat volkomen onverstaanbaar is. (J.G.)_