Toen Arnold Schönberg ten tijde van de nazidictatuur in Hollywood verbleef had hij net als veel ballingen grote moeite om een bestaan op te bouwen en zijn faam als sloper van de klassieke tonaliteit maakte het er niet makkelijker op. Schönberg keerde daarom in een aantal composities (op voorliggende cd verzameld) min of meer noodgedwongen terug naar de tonaliteit die hij 25 jaar eerder had verlaten. Tegelijkertijd vervulde hij hiermee een stille wens van hemzelf (ooit samengevat in de spreuk 'On revient toujours') om zich weer wat dichter bij de tonaliteit te bewegen. Hij hamerde er echter op dat dit niet mocht worden geïnterpreteerd als zou hij zich van zijn eigen atonale werken willen distantiëren. De Suite 'in oude stijl' voor strijkorkest werd geschreven voor een studentenorkest en had daarmee een duidelijke pedagogische functie. Tegelijk weerspiegelt dit werk Schönberg's interesse in een grondige kennis van de barokke dansvormen. Bij de Kammersymphonie nr. 2 valt op hoezeer dit stuk aansluit bij de atmosfeer van stukken die bijna veertig jaar eerder waren ontstaan. zoals het sextet Verklärte Nacht. De uitvoerenden zijn het Deutsches Symphonie-Orchester Berlin en het Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin, o.l.v. John Mauceri. (J.G.)_