Mieczyslaw Vainberg (1919-1996) was afkomstig uit Warschau, waar hij ook zijn eerste muzieklessen kreeg. In 1939 vluchtte hij voor de Duitse invasie naar de Sowjet-Unie, waar hij zijn studie voortzette. Hij stuurde in 1943 zijn net voltooide "Symfonie nr.1" naar Sjostakovitsj, die enthousiast reageerde en daarmee was een lange vriendschap geboren. Vainberg zag Sjostakovitsj altijd als zijn grote inspirator: 'Ik ben zijn leerling, ik heb nooit les van hem gehad, maar toch voel ik me zijn leerling, zijn vlees en bloed'. Dat Sjostakovitsj veel waardering voor Vainberg had, wordt begrijpelijk bij het beluisteren van diens "Symfonie nr.4, op.61". Dit stuk heeft zoveel kenmerken van Sjostakovitsj' stijl, dat het een opzettelijke stijlkopie lijkt. Iets minder onherroepelijk aan Sjostakovitsj herinnerend is het "Vioolconcert op.67". Opvallend aan dit stuk is, dat de solist (hier Leonid Kogan) letterlijk continu aan het woord is, hetgeen dit concert tot een tour de force voor violisten maakt. De beide werken worden voortreffelijk uitgevoerd door het Moskou Filharmonisch Orkest onder Kirill Kondrashin. Ter aanvulling klinkt nog de "Rapsodie op Moldavische thema's, op.47, nr.1", gespeeld door het USSR Academisch Symfonie Orkest onder leiding van Yevgeny Svetlanov. (JvG)_