Het slot van de "Vierde symfonie" van Gustav Mahler was geen grootse apotheose, zoals in de voorafgaande symfonieën, maar een kinderlijk visioen van hemelse heerlijkheden. De tekst van dit naïef-ironische lied was afkomstig uit Des Knaben Wunderhorn; een bundel volkspoëzie die grote invloed had op de jonge Mahler. In de "Vierde symfonie" wordt deze toonzetting voorbereid door drie instrumentale delen, waarin Mahler uiting geeft aan een zeer persoonlijke verbeeldingswereld, die zowel fantastisch als kinderlijk is. Van deze bekende symfonie is een nieuwe uitvoering verschenen door sopraan Amanda Roocroft en het City of Birmingham Symphony Orchestra onder leiding van Simon Rattle. In een toelichting schrijft Simon Rattle dat hij bij het tot stand komen van deze uitvoering veel dank verschuldigd is aan zijn mentor, de componist en dirigent Berthold Goldschmidt (1903-1997). "The 4th Symphony was one of the first pieces we worked on together and, particulary in character and tempo relationships, this performance bears many of his imprints", aldus Simon Rattle. (H.J.)