Thorofon heeft de eerste drie delen uitgebracht van een reeks die de complete pianomuziek van Max Reger (1873-1916) zal gaan omvatten. Markus Becker is de pianist die zich aan de zware taak heeft gewaagd al deze muziek op te nemen; zwaar, want het is veel muziek en niet heel erg makkelijk te spelen. Vol.1 en vol.2 bevatten voornamelijk verzamelingen van korte karakterstukken, zoals de "Walzer, op.11", de "Improvisationen op.18", de "Humoresken op.20" en de "Six Morceaux, op.24". Het zijn werken die Reger om den brode schreef (hij noemde zich dan 'Accord-Arbeiter'), op aandrang van zijn uitgever, die graag goed verkoopbare werken in zijn fonds wilde hebben, zoals deze pianostukken die kort en niet te moeilijk (hadden moeten) zijn. Hoewel Reger zich later van deze stukken distantieerde - met de hem eigen overdrijving betitelde hij ze als 'Schundware' -, klinkt hier toch al zijn onmiskenbare stijl in door, een hoogst persoonlijke mengeling van contrapunt en laat-romantische harmonie. Vol.2 bevat ook een van Reger's monumentaalste pianowerken, de "Variationen und Fuge über ein Thema von Georg Philipp Telemann, op.134", welke ruim een half uur in beslag nemen. Op het eerste gehoor lijkt het dat Reger af en toe vergeet wat het thema was. Dat is deels slechts schijn, omdat Reger zeer ingewikkelde omspelingen kon maken en deels juist, omdat Reger vond dat binnen de variatievorm de ontwikkeling ook uit de variaties zelf en niet alleen maar uit het thema moest komen (in feite worden dus soms variaties gevarieerd in plaats van het thema). Vol.3 is gevuld met de bondige "Sonatines op.89" en enkele kortere werken, zoals een miniatuur "Caprice", dat minder dan een minuut duurt en het voor Reger's humor zeer typerende "Salonstück 'Ewig dein!', op.17523". Marcus Becker is meester over Reger's weerbarstige materie en dat doet verlangend uitzien naar de volgende delen. (JvG)