Een relatief onbekende kant van Richard Strauss (1864-1949) is die van zijn werkzaamheid als componist van balletten. Strauss had al in 1912-1914 een ballet geschreven voor Diaghilevs Parijse ensemble, de "St.Josephlegende", dat echter door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog al snel in vergetelheid raakte. Strauss had in zijn eerste ballet nogal moeite gehad met het naar zijn idee te statische en verhevene verhaal van Hoffmansthal over St.Jozef en zal dus het aanmerkelijk lichtvoetiger gegeven van zijn tweede ballet "Schlagobers" (een soort typisch Weense luchtige slagroom) uit 1922 met aanmerkelijk meer enthousiasme hebben begroet. Het draait om een jongetje dat teveel zoetigheid eet en vervolgens op het daaruit resulterende ziekbed omgeven wordt door personificaties van diezelfde zoetigheden. Op deze cd speelt het Detroit Symphony Orchestra onder dirigent Neeme Järvi de "Suite" uit dit ballet, die Strauss in 1932 samenstelde. Het onderwerp inspireerde Strauss tot een heerlijke partituur, vol charme en verfijnde walsen. De uitvoerenden spelen vervolgens nog "München - ein Gedächtnisswalzer" uit 1938. Dit stuk werd geschreven op verzoek van het Münchner stadsbestuur, dat de muziek wilde gebruiken voor een film over het culturele erfgoed in de stad. Het verzoek werd op nogal korte termijn ingediend, hetgeen vermoedelijk de reden is geweest dat Strauss teruggreep op materiaal uit zijn opera "Feuersnot" uit 1901. (De film werd overigens door Goebbels verboden.) De uitvoerenden spelen deze minder bekende Strausswerken uitstekend. (JvG)