John Adams was degene die het verleidelijk motorische klanktapijt van de minimal music wist te vertalen naar de grootschalige symfonische muziek en het theater. Origineel waren zijn opera’s over lastige onderwerpen als Nixons ontmoeting met Mao Zedong (het succesvolle Nixon in China) en de kaping van de Achille Lauro door Palestijnse terroristen (het controversiële The Death of Klinghoffer). Veelgeroemd is ook de cd-uitgave van Adams’ quasi kerstoratorium El Nino, met ondermeer Dawn Upshaw. Naast de theaterwerken behoort het orkestwerk Naive and Sentimental Music tot Adams meest omvangrijke werken. In ons taalgebruik hebben termen als ‘naïef’ en ‘sentimenteel’ al gauw een negatieve bijklank. In dit verband verwijzen ze echter naar ongedwongen expressie en herwonnen onschuld. Waarom Adams zich hierbij liet inspireren door Schillers laat-18de eeuwse essay Über naive und sentimentalische Dichtung laat zich mooi illustreren aan de hand van de afbeelding voorop het booklet. Deze toont namelijk een prachtige oude foto, waarop drie mannen vanaf een overhellende rotspunt zicht hebben op een magnifiek berglandschap. Op soortgelijke wijze stelde de pre-romantische wereld van Schiller zich voor hoe het naïeve zicht biedt op het verhevene. (HJ)