Van alle nu-metalbands is het Amerikaanse Taproot welliswaar nog een kleintje maar wel een van de betere. Hun debuutplaat Gift werd over het algemeen goed ontvangen maar deed niet zoveel stof opwaaien als gehoopt. Op Welcome wordt hetzelfde recept gewoon nog een keer gebruikt maar nu net even ietsje strakker en lager. Ook blijkt zanger Stephen Richards met sprongen vooruit te zijn gegaan en zelfs over net zulke lage registers als wijlen Layne Staley (Alice In Chains) te beschikken. Daarnaast maakt het dynamische spel tussen melodie en dissonantie vrijwel elk nummer meer dan de moeite waard en nooit voorspelbaar. Taproot verdient met Welcome dan ook het in de nu-metal zelden uitgereikte predikaat ‘origineel’ maar of dat voldoende is om tot de echte grote jongens te gaan behoren is tegenwoordig nog maar de vraag. (RWK)