Felix Mendelssohn Bartholdy (1809-1847) wordt algemeen gezien als de meest 'classicistische' van de eerste romantische componisten. Veel van Mendelssohns muziek is desondanks eerder romantisch dan klassiek, en dat geldt met name voor de op deze cd opgenomen strijkkwartetten. Het Quatuor Arriaga opent met het "Strijkkwartet op.12", dat werd geschreven in 1829. Net als Schumanns kwartetten heeft het de gebruikelijke vier delen, maar is de gelijkenis met de klassieke opzet slechts oppervlakkig. Het tweede deel, 'Canzonetta' is een schitterend voorbeeld van Mendelssohns tegelijk lyrische en weemoedige stijl. Opvallend, en zeer on-klassiek, is dat in het eerste deel in de doorwerking een nieuw thema wordt geïntroduceerd dat vervolgens in de finale opduikt. De finale valt vervolgens weer op doordat deze zich voornamelijk in de toonsoort c-klein beweegt, terwijl de hoofdtoonsoort Es-groot is. Hierna klinkt misschien wel Mendelssohns meest overtuigende kamermuziekstuk, het "Strijkkwartet op.80", geschreven in 1847. Het meest opvallende aan dit stuk is de zeer orkestrale schrijfwijze - ook een doodzonde volgens de klassieke esthetiek - die het idee oproept dat Mendelssohn in dit stuk zijn ideeën als het ware in een te klein jasje wilde kleden. Het stuk is een ongewoon gepassioneerd geheel, met een gedrongen en gejaagd karakter dat doorgaans geassocieerd wordt met de onverwachte dood van Mendelssohns zus Fanny, met wie hij een zeer sterke band had. Of het echt een 'in memoriam' was kan overigens worden betwijfeld, want in het los overgeleverde, eendelige "Capriccio op.81", dat eveneens in 1847 ontstond, heerst een wat minder geladen atmosfeer. Het Quatuor Arriaga speelt deze boeiende kwartetten tamelijk goed. (JvG)_