De Amerikaanse band The Black Crowes klinkt als een kruising tussen de Rolling Stones en Guns 'n Roses, geschoeid op Engelse leest en met een jaren zeventig (stoner)rocksound. Ondanks dat het zo duidelijk is waar de mannen de mosterd hebben gehaald, heeft boegbeeld Chris Robinson met zijn rauwe stemgeluid à la Rod Stewart, de band een eigenzinnig gezicht gegeven. De eerste twee albums - Shake Your Money Maker uit 1990 en The Southern Harmony and Musical Express uit 1992 - brachten een aantal singles voort (Jealous Again, Hard To Handle, Remedy) die het schopten tot platina. Lion is inmiddels het zesde studioalbum. De Crowes zetten hun frequente uitstapjes naar de funk verder door, zonder het kenmerkende rockgeluid te verloochenen. Opener Midnight From The Inside Out en Cypress Tree zijn nummers in de alombekende traditie van de Crows, terwijl Lickin' Zappiaanse funktrekjes vertoont. En Ozone Mama doet je, verrassend genoeg, denken aan iemand als soulzanger Al Jarreau. Daarnaast bevat Lion mooie nummers als Greasy Grass River, Soul Singing en Cosmic Friend, die je terugvoeren naar de gospel en de psychedelica van de Beatles. Lion is een afwisselend en spannend album, met als onbetwiste uitschieter de ontroerende ballad Miracle To Me. (BP)