Ontvangen van de Zeeuwse wateren en geboren uit de maagd Hildegard, met Igor Stravinsky als bedrogen echtgenoot en Arvo Pärt als peetvader: zo zou men de postmoderne religiositeit van deze cd kunnen typeren, waarvan de bedenker vermoedelijk alleen ter kerke gaat wanneer daar zijn eigen muziek wordt uitgevoerd. De muziek klinkt streng middeleeuws in zijn afwijzing van iedere vorm van romantiek (met uitzondering van de monumentale klankblokken van Bruckner). Tegelijkertijd wil deze muziek bij de mensen zijn, getuige Daan Manneke’s onvermoeide activiteiten in de talloze geledingen van onze muziekcultuur. Manneke’s calvinistische achtergrond heeft hem allerminst belemmerd in zijn muzikale ontwikkeling. In een interview met Klaas Hoek vertelde hij eens, dat hij het psalmzingen op hele noten als een enorme kracht ervoer, gekoppeld aan een zeer grote emotionaliteit. Er is echter meer wat zijn afkomst heeft bepaald. Zo heeft hij Vlaamse voorouders, terwijl tot het voorgeslacht van zijn moeder een Spaanse soldaat moet worden gerekend, die in de Tachtigjarige oorlog in Zeeland is blijven hangen: vandaar waarschijnlijk Manneke’s voorkeur voor de Zeeuwse poëzie van Hans Warren, de Vlaamse poëzie van Guido Gezelle en de Franse poëzie van Rimbaud en Verlaine. Vreemd genoeg heeft de redactie van Het Honderd Componistenboek geen artikel gewijd aan deze toch tamelijk bekende componist. Gelukkig is Donemus hem niet vergeten, met als gevolg dat nu ook Daan Manneke met ontblote sleutelbeenderen is afgebeeld op het booklet van een cd in de serie Composers Voice. Het vocale programma bevat bijdragen van ondermeer Studium Chorale (Topos), het Daniel Quartet (Tehilla/Arc II), het Egidius Kwartet (Tombeau, in memoriam Ton de Leeuw) en countertenor Sytze Buwalda (Fructus for Sytze). (HJ)